Այս երկու խաղերը քաղուած են «Մկնիկ» մատենաշար 23,
«Բարի տարի 1997» օրացոյցէն, Փարիզ, 1997,
որ իր կարգին որպէս աղբիւր օգտագործած է՝
Ռ. Հ. Գրիգորեան,
«Հայ ժողովրդական օրօրոցային եւ մանկական երգեր», Երեւան, 1970, էջ 194 եւ 195
եւ Տիգրան Չիթունի,
«Արեւելեան խաղաշխարհ», 1919, էջ 28:

Անահիտ Սարգիսեան կ՚ըսէ՝

Յաճախ անհեթեթ բառեր են…։
Երեւի ժամանակին ոչ անհեթեթ…։
Բերնէ բերան ճամբորդած,
ծամծմուած,
ծռած մռած
եւ ծիծաղելի բառեր մեզի հասած…։
Պայման չէ իմաստ փնտռել…։
Համն ու հոտը
անհեթեթութեան մէջն է…։